لیپیدما یا سلولیت

  • منبع: xcode
  • شنبه 05 مهر 1404
  • 13 دقیقه مطالعه

دو شرایط کاملا متفاوت در نگاه اول شبیه به هم به نظر می‌رسند. یکی بی‌ضرر است و فقط سطح پوست را درگیر می‌کند، اما دیگری یک بیماری خاموش است که در حال پیشرفت می‌باشد.

 

با وجود اینکه لیپیدما بر 11٪ از زنان در سراسر جهان تاثیر می‌گذارد، اغلب نادیده گرفته می‌شود یا به‌اشتباه به‌عنوان سلولیت بی‌ضرر تشخیص داده می‌شود و این موضوع باعث به تاخیر افتادن مراقبت پزشکی موردنیاز می‌گردد.


لیپیدما در مقابل سلولیت


این مقاله تفاوت‌های میان لیپیدما و سلولیت را باز می‌کند و به فرد کمک می‌کند تا بفهمد بدن در تلاش است که چه چیزی را بگوید.


تفاوت‌های کلیدی


سلولیت و لیپیدما اغلب به دلیل تاثیر آن‌ها بر ظاهر، در کنار هم مورد بحث قرار می‌گیرند، اما آن‌ها شرایطی متمایز با علل و علائم منحصربه‌فرد هستند:

 

ویژگی سلولیت لیپیدما
تعریف یک وضعیت زیبایی‌شناختی که در آن چربی در زیر پوست جمع می‌شود یک نگرانی پزشکی که در آن چربی در نواحی خاصی تجمع کرده و بافت‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد
ظاهر پوست فرورفته، برآمده یا ناهموار بدون تورم پوست متورم، ناهموار، فرورفته یا برآمده
علت‌ها مرتبط با وزن، رژیم غذایی، هورمون‌ها، ژنتیک یا بارداری نامشخص، ممکن است با هورمون‌ها یا ژنتیک مرتبط باشد
علائم معمولاً بی‌ضرر بوده و باعث ناراحتی جسمی نمی‌شود درد، تورم، کبودی و محدودیت انعطاف‌پذیری در نواحی درگیر
درمان کرم‌ها، درمان‌های لیزری، رادیوفرکانسی و تغییر سبک زندگی درمان‌های ضداحتقان، استفاده از جوراب‌های فشاری، سبک زندگی سالم یا لیپوساکشن


لیپیدما: علائم و درمان


لیپیدما اغلب در مراحل اولیه نادیده گرفته می‌شود، اما شناخت نشانه‌های آن می‌تواند به فرد کمک کند مراقبت‌های مناسب را  انجام دهد. این بیماری معمولا نیمه‌ی پایینی بدن را درگیر می‌کند و علائمی دارد که فراتر از اضافه وزن معمولی هستند.


علائم شایع لیپیدما شامل موارد زیر است:


شکل نامتناسب بدن: تفاوت واضح در اندازه‌ی نیمه بالایی و پایینی بدن، در حالی که پاها معمولا تحت تأثیر قرار نمی‌گیرند.


درد یا حساسیت مزمن: پاها ممکن است به‌طور مداوم یا هنگام لمس دردناک باشند.


تورم و سنگینی: احساس سنگینی دائمی در پاها که اغلب در پایان روز این حس بیشتر می‌شود.


تجمع چربی: انباشت چربی در باسن، ران‌ها و پاها و در نهایت در بازوها.


پوست شل یا آویزان: به دلیل افزایش بافت چربی، چین‌های پوستی ممکن است ایجاد شوند.


برجستگی‌های زیر پوست: چربی ممکن است نامنظم به نظر برسد و توده‌های کوچک و سفت زیر سطح پوست قابل لمس باشند.


خستگی مکرر: حتی بدون فعالیت زیاد احساس خستگی مداوم داشته باشند.


اگرچه چربی لیپیدما معمولا به روش‌های استاندارد کاهش وزن پاسخ نمی‌دهد، اما درمان‌هایی وجود دارند که می‌توانند به مدیریت علائم و آسان‌تر شدن فعالیت‌های روزانه کمک کنند.


گزینه‌های درمان:


ورزش و رژیم غذایی: تمرینات کم‌فشار و رژیم ضدالتهابی سالم می‌توانند به حرکت و کاهش تورم کمک کنند.


درمان فشاری (Compression therapy): پوشیدن لباس‌های تنگ یا استفاده از آستین‌های بادی برای پاها می‌تواند تورم و درد را کاهش دهد.


تخلیه‌ی لنفاوی دستی (MLD): نوعی ماساژ ملایم که به تخلیه مایع لنف از بخش‌های متورم کمک می‌کند و فشار و درد را کاهش می‌دهد.


لیپوساکشن: روش‌هایی مانند لیپوساکشن تامسنت یا لیپوساکشن با کمک آب، چربی بیمارگونه را خارج کرده و فشار را کاهش می‌دهند، هرچند ممکن است جلسات متعددی لازم باشد و اصولا توصیه نمی‌شود.


داروها و مکمل‌ها: سلنیوم، متفورمین یا رزوراترول ممکن است به التهاب، تورم یا متابولیسم چربی کمک کنند.


درمان تخلیه‌ی کامل (CDT): ترکیبی از MLD، فشرده سازی، تمرینات هدفمند و مراقبت از پوست برای مدیریت جامع علائم.


جراحی باریاتریک: اگرچه راه‌حل مستقیم برای چربی لیپیدما نیست، اما ممکن است در برخی موارد به کاهش اندازه پاها کمک کند و اصولا توصیه نمی‌شود.


از آن‌جا که لیپیدما با چاقی معمولی متفاوت است، نیازمند برنامه‌ی درمانی شخصی‌سازی‌شده می‌باشد. برای یافتن بهترین روش درمانی با یک پزشک متخصص مشورت شود.

 

لیپیدما یا سلولیت


تست نیشگون (Pinch Test) برای لیپیدما چیست؟


تست نیشگون روشی سریع و ساده است که اغلب برای شناسایی نشانه‌های اولیه لیپیدما استفاده می‌شود. این تست شامل نیشگون گرفتن ملایم پوست و بافت‌های عمیق‌تر در مناطقی است که معمولا لیپیدما در آنها ظاهر می‌شود، مانند ران‌ها یا ساق پا.

 

روی این موضوع تمرکز شود که بافت زیر انگشت چه حسی دارد، آیا دردی وجود دارد یا خیر؟ مناطق درگیر لیپیدما ممکن است حساس باشند و بافت آن‌ها نسبت به سایر بخش‌های بدن بافت متفاوتی داشته باشد.


ممکن است زیر پوست توده‌هایی احساس شود، شبیه لوبیاهای کوچک، که می‌تواند نشان‌دهنده‌ی بافت فیبروتیک باشد. برای تشخیص قطعی، لازم است به یک متخصص مراجعه شود تا ارزیابی کاملی انجام گیرد.


سلولیت: علائم و درمان


سلولیت، بسته به شدت آن در اشکال و سطوح مختلفی ظاهر می‌شود.


علائم شایع سلولیت:


پوست پر از چاله یا برآمده


بافت ناهموار پوست


ظاهر شبیه پوست پرتقال یا پنیر دلمه‌ای


شدت سلولیت در 4 درجه تقسیم می‌شود:


درجه 0: پوست صاف به نظر می‌رسد، بدون نشانه‌های سلولیت.


درجه 1: پوست هنگام ایستادن صاف است، اما در حالت نشسته چاله‌های خفیف ظاهر می‌شوند.


درجه 2: چاله‌ها چه در حالت نشسته و چه ایستاده به‌وضوح دیده می‌شوند.


درجه 3: چاله‌های عمیق و ناهمواری دائمی، بدون توجه به وضعیت بدن.


سلولیت به طور کامل از بین نمی‌رود، اما می‌توان ظاهر آن را کاهش داد.


برای بهبود ظاهر پوست ترکیبی از روش‌های زیر کمک کننده است:


تغییرات سبک زندگی:


ورزش: دویدن، دوچرخه‌سواری یا تمرینات قدرتی باعث سفت شدن عضلات و بهبود جریان خون می‌شوند و ظاهر سلولیت را کاهش می‌دهند.


رژیم غذایی سالم: کاهش مصرف غذاهای فرآوری‌شده و نگهدارنده‌ها و انتخاب وعده‌های کم‌کالری و متعادل می‌تواند از بدتر شدن سلولیت جلوگیری کند.

 

درمان‌های پزشکی:


روش‌های تایید شده: درمان‌هایی مانند Cellfina، Cellulaze و Qwo بر کاهش فرورفتگی‌ها و بهبود صافی پوست تمرکز دارند.

 

گزینه‌های کوتاه مدت: ماساژ عمیق، درمان با امواج صوتی، لیزر و کرم‌های حاوی کافئین یا رتینول می‌توانند به طور موقت ظاهر پوست را بهبود دهند.


گزینه‌هایی با ماندگاری بلند مدت: ساب‌سیژن، آزادسازی با کمک مکش و درمان‌های فرکانس رادیویی به‌طور عمیق‌تر علت سلولیت را هدف قرار می‌دهند.


روش‌های سنتی:


داروهای گیاهی: جینکوبیلوبا و عصاره‌ی هسته انگور ممکن است با بهبود جریان خون ظاهر سلولیت را کاهش دهند.


حجامت (Cupping therapy): روشی مکشی از طب چینی که ممکن است به طور موقت ظاهر پوست را بهتر کند.


مسواک‌زدن خشک (Dry brushing): مسواک‌زدن پوست با برس سفت می‌تواند گردش خون را تقویت کرده و موقتا پوست را صاف‌تر نشان دهد.


نکته مهم: پوست هر فرد متفاوت است پس به یاد داشته باشید، برای یافتن بهترین روش با یک متخصص مشورت کنید.


چگونه لیپیدما و سلولیت را از هم تشخیص دهیم؟


تشخیص لیپیدما از سلولیت در نگاه اول دشوار است، اما چند نکته کلیدی وجود دارد:


اگر ناحیه‌ای حساس، دچار تورم و مستعد کبودی در نیمه‌ی پایینی بدن باشد، احتمالا لیپیدما است. سلولیت، درد یا تورم ایجاد نمی‌کند.
سلولیت فقط ظاهر پوست را تحت تاثیر قرار می‌دهد و پوست را نسبت به لمس حساس نمی‌کند.

 

لیپیدما یا سلولیت


سوالات متداول: لیپیدما در برابر سلولیت


چه چیزی می‌تواند با لیپیدما اشتباه گرفته شود؟


لیپیدما اغلب با چاقی یا لنفوئدم (Lymphoedema) به دلیل شباهت‌های ظاهری مانند تورم و تجمع چربی اشتباه گرفته می‌شود. چاقی، باعث تجمع چربی در سراسر بدن می‌شود، اما لیپدما موجب تجمع چربی دردناک عمدتا در پاها و بازوها می‌گردد و با رژیم یا ورزش بهبود نمی‌یابد.


لنفوادما، ناشی از تجمع مایع به دلیل اختلال عملکرد لنفاوی است که باعث تورم می‌شود اما الگوی چربی متقارن لیپیدما را ندارد. در برخی موارد پیشرفته، لیپیدما ممکن است بر سیستم لنفاوی یا رگ‌های خونی تاثیر بگذارد و تشخیص را دشوارتر کند.


تفاوت لیپیدما و سلولیت در ظاهر چیست؟


سلولیت: چاله‌ها یا برجستگی‌های کوچک روی پوست با بافتی شبیه پوست پرتقال یا پنیر دلمه‌ای که اغلب روی ران‌ها، باسن و گاهی شکم دیده می‌شود.


لیپیدما: تجمع متقارن چربی در هر دو پا و گاهی بازوها. دست و پا دست‌نخورده باقی می‌مانند و مرز واضحی بین بافت چربی و بخش سالم ایجاد می‌شود. پوست ممکن است صاف یا کمی برجسته شبیه پلاستیک حبابی به نظر برسد و مناطق مبتلا به راحتی کبود یا زخمی شوند.


آیا چربی پاها لیپیدما است یا چربی معمولی؟


اگر پاها به طور غیرعادی سنگین، دردناک یا حساس باشند و نسبت به بالاتنه بزرگ‌تر به نظر برسند، احتمالا لیپیدما است.


چربی لیپیدما معمولا زیر پوست حالت توده‌ای دارد.


چربی معمولی معمولا درد ایجاد نمی‌کند یا تفاوت واضح بین بخش‌های بدن به وجود نمی‌آورد.


خلاصه: لیپیدما در برابر سلولیت


لیپیدما: یک بیماری پزشکی است که باعث تجمع چربی دردناک در پاها و گاهی بازوها می‌شود.


سلولیت: یک وضعیت بی‌خطر است که باعث ظاهر پرچاله یا دندانه‌دار پوست می‌شود، عمدتا روی ران‌ها و باسن.


چربی لیپیدما سنگین و حساس است و با رژیم یا ورزش از بین نمی‌رود.


سلولیت فقط تغییری در سطح پوست است و باعث درد یا تورم نمی‌شود.


درمان‌های لیپیدما شامل فشرده‌سازی، ماساژ لنفاوی، لیپوساکشن و عادات سالم هستند.


درمان‌های سلولیت شامل کرم‌ها، ماساژ و لیزر است که بیشتر جنبه‌ی زیبایی دارند.


پوست بزرگ‌ترین اندام حسی بدن و به عنوان سدی محافظ در برابر آسیب‌های مختلف شناخته می‌شود. سلامت پوست ، علاوه بر ساختار ژنتیکی، به عوامل محیطی همچون نوع تغذیه، شرایط آب و هوایی و سبک زندگی نیز بستگی دارد.

 

افراد با توجه به ساختارهای ژنتیکی متفاوت، مستعد ابتلا به بیماری‌های مختلف پوستی هستند. آگاهی زودهنگام نسبت به ساختار ژنتیکی بدن و نیازهای متفاوت آن، فرد را قادر می‌سازد تا با بهبود سبک زندگی و داشتن یک رژیم غذایی متناسب، از ابتلا به این بیماری‌ها جلوگیری کرده و شادابی و جوانی را به پوست خود بازگردانید.

ما در گزارش ژنتیک سلامت پوست حنیفا به شما کمک میکنیم که بتوانید این آگاهی زودهنگام را کسب کنید و قادر به داشتن سبک زندگی مناسب برای جلوگیری از ابتلا به این بیماری‌های پوستی شوید.

سوالات شما